การใช้โบว์ของนักเรียนหญิง ม.ปลาย: บทที่ 2 ความหมายของโบว์

บทที่ 2

ความหมายของโบว์

โบ

น. เชือกหรือริบบิ้นทําเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. (อ. bow).

ริบบิ้น เป็นอุปกรณ์ใช้รัดเพื่อเสริมความงามและจัดระเบียบสิ่งต่าง ทั้งเกี่ยวกับเสื้อผ้า เรือนร่าง อุปกรณ์และสิ่งอื่น โดยมากเข้าใจว่าเป็นคำเรียกที่มาจากการเรียกแถบผ้าที่ใช้รัดผม ทั้งนี้คำเรียกดังกล่าวเป็นคำเรียกมาจากภาษาอังกฤษ ว่า Ribbon ใช้ในความหมายทั่วไป หมายถึงผ้าแถบหลากสีสัน เมื่อนำมาขดแถบริ้วเป็นทรวดทรงต่างๆ เรียกว่าโบ หรือการผูกโบว์ ซึ่งการใช้งานริ้วหรือแถบผ้า หมายถึงการใช้ริ้วหรือแถบในงานตัดเย็บด้วย ในการเปิดร้าน ออกนิทรรศการ มีวิธีการสำคัญเรียกว่า “ ตัดริบบิ้น ” ซึ่งหมายถึงวิธีการที่ประธานรับรองงานจะเป็นผู้ใช้กรรไกรตัดแถบผ้าที่ผูกเป็นโบว์ไว้ในส่วนของทางเข้าให้ขาดจากกัน

ย้อนไปสู่จุดเริ่มต้น...ที่ประเทศแคนาดา เมื่อปี ค.ศ.1991 (พ.ศ. 2534) ภายหลังจากเกิดเหตุการณ์สังหารหมู่นักศึกษาหญิงของมหาวิทยาลัยมอนทรีออล จำนวน 14 คน โดยกลุ่มที่ทำการรณรงค์ครั้งแรกเป็นกลุ่มนักศึกษาชายจำนวน 1 แสนคน ที่ตระหนักถึงความสำคัญของปัญหาความรุนแรงต่อสตรี และต้องการยุติปัญหาดังกล่าว จึงได้เรียกร้องให้ผู้ชายทั่วโลกร่วมรับผิดชอบต่อปัญหาความรุนแรงต่อสตรี รวมทั้งแสดงตนว่าจะไม่ทำความรุนแรงต่อสตรี โดยการติดสัญลักษณ์ริบบิ้นสีขาวที่ปกเสื้อ ซึ่งหมายถึง การยอมรับว่าจะไม่ทำร้าย หรือ นิ่งเฉย ต่อการใช้ความรุนแรงต่อสตรีในทุกรูปแบบ

ต่อมาในปี 1999 (พ.ศ. 2542) องค์การสหประชาชาติได้รับรองให้วันที่ 25 พฤศจิกายนของทุกปี เป็นวัน “ขจัดความรุนแรงต่อสตรีสากล” และในประเทศไทยได้มีมติคณะรัฐมนตรี (ครม.) เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2542 กำหนดให้เดือนพฤศจิกายนของทุกปี เป็นเดือนรณรงค์ยุติความรุนแรงต่อเด็กและสตรี เพื่อมุ่งเน้นที่จะป้องกันและแก้ไขปัญหาความรุนแรงทั้งต่อเด็กและสตรี โดยดำเนินการการณรงค์ตลอดเดือนพฤศจิกายนให้สังคมได้ตระหนักและร่วมป้องกันขจัดความรุนแรงต่อเด็กสตรีให้หมดสิ้นไป

       สำหรับความหมายของสัญลักษณ์ริบบิ้นสีขาว (White Ribbon) นั้น เป็นสัญลักษณ์ที่ผู้ชายติดเพื่อแสดงถึงการร่วมต่อต้านการใช้ความรุนแรงต่อสตรี โดยการ “ไม่ยอมรับ ไม่นิ่งเฉย ไม่กระทำความรุนแรงต่อสตรี” ทุกรูปแบบ แต่ปัจจุบันสัญลักษณ์นี้ใช้ได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย เพื่อเป็นการร่วมกันรณรงค์ยุติความรุนแรงในครอบครัวด้วย

       อย่างไรก็ตามความสำคัญที่จำเป็นจะต้องมีการยุติความรุนแรงต่อเด็กและสตรี เนื่องมาจากว่าปัญหาความรุนแรงที่เกิดขึ้น พบว่าผู้กระทำผิดส่วนใหญ่มักจะเป็นผู้ชาย กล่าวคือมากกว่าร้อยละ 90 ทั้งนี้ ก็ไม่ได้หมายความว่าผู้ชายเหล่านี้เป็นคนไม่ดี เพราะโดยธรรมชาติแล้วไม่มีใครที่ชอบใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา แต่คนที่ใช้ความรุนแรงนั้นมักจะมีประสบการณ์ไม่ดีในวัยเด็ก หรือค่านิยมดั้งเดิมที่ปลูกฝังว่า การใช้ความรุนแรงเป็นอำนาจที่จะใช้ควบคุมหรือบังคับผู้อื่นได้ ทั้งนี้ปัญหาความรุนแรงไม่ได้มีเฉพาะการทำร้ายร่างกายเท่านั้น ยังพบว่ามีหลายรูปแบบ เช่น การใช้ความรุนแรงต่อจิตใจ อารมณ์ การล่วงละเมิดทางเพศในที่ทำงาน และความรุนแรงที่แสดงออกทางพฤติกรรมอื่นๆ ซึ่งความรุนแรงเหล่านี้มักไม่ค่อยมีการพูดถึงกัน จึงทำให้ปัญหาความรุนแรงยังคงสะสมอยู่ตลอดเวลา

       ดังนั้นการรณรงค์ติดริบบิ้นสีขาวจึงเป็นการรณรงค์สำหรับผู้ชายโดยเฉพาะ เพื่อให้ผู้ชายทุกคนได้ปรับเปลี่ยนเจตคติและมีส่วนร่วมในการยุติปัญหาความรุนแรงต่อสตรี โดยเห็นว่าความรุนแรงต่อสตรีเป็นปัญหาสำคัญสมควรได้รับการแก้ไข เนื่องจากความรุนแรงที่เกิดขึ้นไม่ได้มีผล กระทบต่อผู้หญิงเพียงฝ่ายเดียว แต่ยังมีผลกระทบต่อเด็ก เยาวชน สังคม ชุมชน จึงจำเป็นที่ทุกฝ่ายต้องร่วมมือกันอย่างจริงจัง

บรรณานุกรม

http://dictionary.sanook.com/search/dict-th-th-royal-institute/%E0%B9%82%E0%B8%9A

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%9A%E0%B8%9A%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%99

http://www2.manager.co.th/Qol/ViewNews.aspx?NewsID=9560000142682

ลักษณะของโบว์

โบว์ติดผมนักเรียน โบว์เด็กโต โบว์ติดผมเด็กมัธยมตอนต้น โบว์ติดผมเด็กมัธยมตอนปลาย มีสีดำ กรมท่า น้ำเงิน ขาว น้ำตาล ขนาดริบบิ้น 1 นิ้ว, 1 นิ้วครึ่ง, 2 นิ้ว ขนาดตัวโบว์ ไซร์ 1 นิ้วประมาณ 6-9 ซม. แล้วแต่แบบ ขนาด 1 นิ้วครึ่ง ประมาณ 10-12 ซม. ขนาด 2 นิ้ว ประมาณ 12-15 ซม. ขนาดของโบว์สามารถระบุได้ต้องการเล็กหรือใหม่ จะเป็นแบบหางสั้น หางยาว ตัดซิกแซก หรือตัดแฉก ใช้ริบบิ้นผ้าต่วน ผ้า

บรรณานุกรม